πάλι μπροστά με SUMMERTIME ( ξανά ! )

.
. Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος.
. Μιά ανάρτηση που πολύ καιρό ήθελα να κάνω με την "συνεταιρική" φωτογραφία τής αγριοτριανταφυλλιάς, και που έγινε στην καλύτερη χρονικά στιγμή, στη γιορτή τού Μήτσου.
. Μια ανάγνωση ενός υπέροχου κειμένου στο FB ενός πολύ αγαπητού φίλου μου, τού Πέτρου,
. Μιά πρόταση φιλίας στο FB από τον Στέφανο, και μιά συμμετοχή στην παρακολούθηση τού ιστολογίου αυτού από τον Αλέκο.

. Από δύο φίλους που πάρα πολύ καιρό παρακολουθώ και διαβάζω στη μπλογκόσφαιρα.
. Από τότε που εγώ έκανα τα πρώτα μου βήματα, χωρίς ειδικές γνώσεις, με άγνοια κινδύνου ( ! ) αλλά και με όρεξη να δείξω κάποιες φωτογραφίες μου και να τις θυμηθώ και εγώ, καθώς σιγά σιγά είχα ξεκινήσει μιά διαδικασία ψηφιοποίησης παληών και νεώτερων slides μου.
. Που σέβομαι πολύ την άποψή τους και αγαπώ την ευαισθησία και την ...ξεροκεφαλιά τους !

. Και γι αυτό, αισθάνομαι όπως όταν παρακολουθώ αυτό το video :



είναι ο Keith Jarrett στο Τόκιο το 1987.

. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγραφεί αυτό το συναίσθημα ! ! !

. Χαρισμένο σε όλους τούς φίλους και τούς δικούς μου.

στο φίλο μου...

.
. Η φωτογραφία αυτή, είναι ...συνεταιρική ! Βγήκε στην περιοχή τών Πρεσπών πρίν από πολλά χρόνια. Τρείς καλοί φίλοι, φοιτητές τότε, πήγαμε εκδρομή με τις φωτογραφικές μας μηχανές. Το τοπίο ήταν υπέροχο, φθινόπωρο, ομίχλη, κάπου κάπου ψιλόβροχο, πεσμένα χρώματα, μαγεία !
. Μ' αυτά κι αυτά, τελείωσαν τα φίλμ μου που δεν ήταν και πολλά.



. Κάποια στιγμή καθώς σιγά σιγά επιστρέφαμε, πέρασα μπροστά από αυτήν την αγριοτριανταφυλλιά. Πρόσεξα τις σταγόνες από το ψιλό-βροχο επάνω της. Μαζεύανε το τελευταίο φώς τής μέρας και το ξανά-στελναν στά μάτια μου.
. Αφού δεν είχανε τριαντάφυλλα, λάμπανε με τούς κατακόκκινους καρπούς τους και τούς μικρούς μεγεθυντικούς φακούς τών σταγόνων τής βροχής.

. Φίλμ όμως δεν είχα !

. Έτσι ζήτησα τήν μηχανή τού φίλου μου τού Μήτσου που ήταν πιό προνοητικός, και έβγαλα δύο φωτογραφίες από το ίδιο θέμα : μιά για μένα και μιά γι αυτόν. Το φώς ήταν λίγο, τα ASA το ίδιο, 8 ή 4 η ταχύτητα, κι έτσι είναι λίγο κουνημένη. Μ' αρέσει όμως.

. Σήμερα που είναι η γιορτή του, τού χαρίζω αυτήν τήν ανάρτηση... Ευχαριστώ φίλε...

για τον πατέρα μου...

.
. Σάν σήμερα ήταν η γιορτή τού πατέρα μου. Έφυγε πριν λίγα, ( δεν είναι λίγα· αλλά εγώ θέλω να μικραίνω το χρόνο τής απουσίας του ), χρόνια.




. Αντί για "Χρόνια Πολλά", αυτή η φωτογραφία. Έχει κατεβάσει τα τρία του παιδιά και ένα ξάδερφό μας στην Ακρόπολη από το μακρυνό βουνίσιο χωριό μας. Στην Ακρόπολη...
. Και γέμιζε το μυαλό μας με εικόνες. Περικεφαλαίες, χλαμύδες, σπαθιά. Τον Περικλή, τον Φειδία, τα ξύλινα τείχη, το Μοροζίνη, αλλά και την φυλάκιση εκεί, και στην συνέχεια την δολοφονία τού Οδυσσέα Αντρούτσου. "Μοίρα" κακή πολλών αγωνιστών.

. Σήμερα, την μέρα τής γιορτής του, την αγάπη μου στα αδέρφια μου. Να τον θυμόμαστε, και να θυμόμαστε τον αλτρουϊσμό του, τα όνειρά του, το πείσμα και την μεθοδικότητα να επιτυγχάνει πολλά από αυτά τα όνειρα, όταν για άλλους φαντάζαν χίμαιρες, την αγάπη του για τον κόσμο, το ξόδεμά του για τούς άλλους...
. Να προσπαθήσουμε να είμαστε αντάξιοί του...

η λωρίδα τής Γάζας, κι οι γάζες στα μάτια κάποιων...

.
τού ανταποκριτού μας :

















. Η ανωτέρω σπάνια φωτογραφία δείχνει τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονται στην λωρίδα τής γάζας τών Εξαρχείων άκακοι και φιλήσυχοι πολίτες που έτυχε να βρεθούν εκεί χωρίς να ενδίδουν σε λαϊκισμούς και φλέρτ με τον Γυάλινο κόσμο τού Γυαλιού τών ΜΜΕ. Αυτό θεωρείται έγκλημα, και επισύρει βάναυση μεταχείριση στην ανωτέρω λωρίδα.
. Η μεγάλη δε διάρκεια τών βασανιστηρίων που εφαρμόζουνε οι νέοι Ισραηλινοί έποικοι, προκαλούν ακούσιους γέλωτες μέχρι δακρύων, τών βασανιζομένων που δεν αντέχουν τον πόνο και αντιδρούν μ' αυτόν τον τρόπο. Έτσι εξευτελίζεται πλήρως η προσωπικότης τού βασανιζομένου και δεν έχει μούτρα μετά να βγεί στο "γυαλί", συγνώμη στην Κοινωνία. Το μαρτύριο επιτείνει όπως φαίνεται η κακή χρήση ακουστικής κιθάρας, ενώ εντύπωση προκαλεί οτι οι βασα-νιστές απολαμβάνουν με όλη τους την καρδιά τον εξευτελισμό και το βασανιστήριο τού αθώου πολίτη και ξεκαρδίζονται σαδιστικά στα γέλια.
. Αντίστοιχες στιγμές βασανιστηρίων και εξευτελισμών είχαν απο-τυπωθεί σε ανάλογες φωτογραφίες και στο Αμερικανικό στρατόπεδο Αμπού Γκράϊμπ τού Ιράκ. Οι φωτογραφίες εκείνες τάραξαν την κοινή γνώμη όλου τού Πολιτισμένου Κόσμου και προκάλεσαν δικαστικές διώξεις κατά τών εκεί υπευθύνων.
. Αναμένεται μετά την Λωρίδα τής Γάζας τών Εξαρχείων, το Αμπού Γκράϊμπ να αναφερθεί στην επόμενη ανακοίνωση-Διαμαρτυρία-προσέξτε-με-κι-εμένα, τού κ. Τσίπρα για κάποια άλλη περιοχή τού αντιδραστικού καθεστώτος τής Ελλάδος.

επιστροφή... ( ; ) με SUMMERTIME

.
. κι επειδή για πολύ παρασύρθηκα από όλο το κλίμα τής μέσω τών εκλογών ανατροπής πραγμάτων που για χρόνια με πνίγανε και τα ένοιωθα σαν μιά βαρειά πέτρα, που σαν Σίσυφος έπρεπε να κουβαλάω κάθε μέρα αλλά ακόμη και κάθε νύχτα, κι αφού κάποια από όσα ονειρεύτηκα δείχνουν να παίρνουν τον δρόμο για την υλοποίησή τους, σήμερα θέλω να ηρεμήσω και να απολαύσω καλή μουσική. Σάς προτείνω λοιπόν το πιό κάτω κομμάτι... Χαλλλαρά !

. είναι οι Ray Brown στο μπάσο, Gene Harris στο πιάνο και Jeff Hamilton στα ντράμς



. κι αν είναι Φθινόπωρο, μιά γλυκειά Άνοιξη είναι έξω, αλλά και μέσα μας...

. και περιμένουμε το καλοκαίρι. SUMMERTIME ! ! !

. πιστεύουμε οτι θα έρθουν καλύτερες μέρες,
- μετά από τα σεμνά και ταπεινά σκοτάδια που σκέπασαν την διαφάνεια και κάθε ιδέα χρηστής και ωφελίμου Διοίκησης για τον Πολίτη,
- μετά την επανίδρυση τού Κράτους τής ρεμούλας στην οποία συλ- λογικά και ξαναλέω Σ·Υ·Λ·Λ·Ο·Γ·Ι·Κ·Α, μιά ολόκληρη Κυβέρνηση επιδίδονταν ανενδοίαστα ( Ομόλογα, Βατοπαίδι, εκχωρήσεις ΟΤΕ, αγορά "Γερμανός", απαξίωση ΔΕΗ και ΟΣΕ ώστε να τα ξεπουλήσουν κι αυτά... ),
- μετά τούς Υπουργούς με τις offshore και τις Βατοπαιδινές συμβολαιογράφους,
- τούς Παυλίδηδες, Στυλιανίδηδες, Χατζηγάκηδες, Μαρκογιαννάκηδες και κάθε είδους Γκιουλέκα πού 'χε ανεβεί στο σβέρκο μας, ( πάλι τα πήρα ! κλείνω εδώ ).

και παρ' όλα αυτά, και πεισματικά,

. Ελπίζουμε ξανά !

. κι αυτό, ήδη μάς κάνει καλύτερους ...

CHE - MERCEDES SOSA

.
8 Οκτώβρη 1967 έφυγε ο Τσέ



. Η ζωή του ήταν σύντομη, αλλά ΕΖΗΣΕ την κάθε στιγμή της !
. Κι όχι μόνο έζησε ( με την βαθύτερη σημασία τής λέξης ), αλλά έγινε διαχρονικό σύμβολο σε όλα τα μήκη και πλάτη τής γής. Επειδή ονειρεύτηκε και δεν αναπαύτηκε στις δάφνες του. Επειδή ονειρεύτηκε και μάς έδειξε οτι όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο και την ζωή...

5 Οκτώβρη 2009 έφυγε η Μερσέντες Σόσα



. Τα τραγούδια της συνόδεψαν πολλές φορές τίς φωτογραφίες τού Τσέ, σε φοιτητικά δωμάτια, σε πανώ σε συγκεντρώσεις, πορείες, αγώνες.
. Και μάλλον θα συνεχίσουν να βρίσκονται μαζί κάθε που κάποιοι, λίγοι στην αρχή, περισσότεροι στην συνέχεια θα ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο, και θα αποφασίζουν να τον πετύχουν.

. Και κάθε φορά που θα λένε VENCEREMOS ! ! !

η φωτογραφία τού Γκεβάρρα, είναι από την Σίβυλλα. Ευχαριστώ...

μιά παληά συνέντευξη, ξανά.

.
. Στό ιστολόγιο " Πρόχειρο Τετράδιο " τού Παναγιώτη Παπαχατζή, διάβασα ένα κείμενο από μιά παληά συνέντευξη τού Γ. Παπανδρέου, που μού άρεσε πολύ.
. Δείχνει την ευαισθησία ενός ανθρώπου, που την κράτησε σχεδόν πεισματικά, παρά τις αντίξοες συνθήκες.

. Άν το σκεφτούμε καλά, τόσο τα ΜΜΕ τών νταβατζήδων, όσο και η μικρόψυχη αρτηριοσκληρωμένη άλλη Αριστερά ( και ΚΚΕ αλλά ΚΑΙ ο Συν/σύριζα, απλά διαφορετικός βαθμός αρτηριοσκλήρωσης ), αυτήν την ευαισθησία στόχευαν και λοιδωρούσαν όλα αυτά τα χρόνια... κι αυτό κάνουν και τώρα ακόμη στα blogs τού χώρου... Είμαι απόλυτα σίγουρος οτι πολύ γρήγορα, με τα πρώτα μέτρα θα τούς κοπεί αυτό...
. Κι ήταν πιό εντυπωσιακό να το διαβάζω κάτω από αυτές τις συνθήκες μετά τα εκλογικά αποτελέσματα που ξαναφέρνουν καθαρό αέρα και την υπόσχεση μιάς Άνοιξης...
. Το παραθέτω αυτούσιο...

" Να σταματήσουμε το μοιρολόι...
Το παρακάτω είναι απόσπασμα από μια ομιλία του Παπανδρέου, δύο χρόνια πριν. Δεν ξέρω γιατί αλλά ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που θυμήθηκα εχθές βράδυ.

"Το μοντέλο ανάπτυξης στην χώρα μας αιχμαλώτισε την Ελλάδα σε αδιέξοδα. Το δημόσιο, αιχμάλωτο στην γραφειοκρατία, το ρουσφέτι και την διαφθορά. Το Πανεπιστήμιο, αιχμάλωτο ενός κρατικού συγκεντρωτισμού και, ο φοιτητής, αιχμάλωτος του ενός και μοναδικού συγγράμματος.

Ο ασθενής, αιχμάλωτος της υπερεξειδίκευσης και της έλλειψης πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην γειτονιά του. Τα Νοσοκομεία, αιχμάλωτα των κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων των προμηθευτών.


Ο τηλεθεατής, αιχμάλωτος του ανταγωνισμού των τηλεπαράθυρων. Ο νέος άνθρωπος, αιχμάλωτος της πελατειακής αντίληψης, του ρουσφετιού, της αναξιοκρατίας και της υπέρτατης ανάγκης να έχει, όπως λέει η ίδια η νέα γενιά, το «κονέ», για να προχωρήσει στη ζωή του.

Ο πεζός, αιχμάλωτος της έλλειψης πεζοδρομίων. Η Αθήνα, αιχμάλωτη των σκουπιδιών και, η περιφέρεια, αιχμάλωτη της Αθήνας. Ο μαθητής, αιχμάλωτος του καταναγκαστικού έργου της αποστήθισις για τις εξετάσεις. Οι Αθηναίοι, αιχμάλωτοι ενός περιβάλλοντος που υποβαθμίζεται, αιχμάλωτοι των ρύπων στα πνευμόνια τους, αλλά και ενός υδροφόρου ορίζοντα που, σιγά - σιγά, θα μας δηλητηριάζει.

Τα μικρά παιδιά, αιχμάλωτα της έλλειψης πρασίνου, χώρων αναψυχής και παιχνιδιού. Οι κολυμβητές, αιχμάλωτοι των αυθαιρέτων στις παραλίες μας. Οι οδηγοί, αιχμάλωτοι της κίνησης, οι αγρότες, αιχμάλωτοι των μεσαζόντων, η μητέρα, ο γονιός, αιχμάλωτοι του ωραρίου των σχολείων.

Οι καλλιτέχνες, αιχμάλωτοι πολέμου, αυτού του πολέμου των πληροφοριών, που κατακλύζουν και βομβαρδίζουν την ζωή μας και πνίγουν την ποιότητα του πολιτισμού μας. Οι φτωχότεροι, αιχμάλωτοι της ακρίβειας, οι μετανάστες, αιχμάλωτοι μιας πολιτείας, που δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματά τους.

Το άτομο με αναπηρία, αιχμάλωτο μιας πολεοδομίας, που ποτέ δεν το υπολόγισε. Ο μηχανικός, αιχμάλωτος της τσιμεντοκρατίας. Την τελευταία δεκαετία, χτίσαμε 1.000.000 σπίτια στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Και τι σπίτια !

Οι δημότες, αιχμάλωτοι των ιδιωτικών τους χώρων, ελλείψει δημοσίων χώρων πολιτισμού και συμμετοχής. Και οι πολιτικοί; Οι πολιτικοί, αιχμάλωτοι των μεγάλων ή και μικρότερων συμφερόντων της μιντιοκρατίας, της μετρησιοκρατίας και της μετριοκρατίας.

Και σε όλα αυτά, ο πολίτης, αιχμάλωτος της ανασφάλειας του. Μιας πεποίθησης ότι, τίποτε δεν αλλάζει. Ότι αυτή η κατάσταση αποτελεί και μοίρα του, μοίρα μας. Ότι αυτός είναι ο προορισμός μας, το πεπρωμένο μας.

Η μάχη που δίνω, και μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αυτές τις μέρες, δεν είναι απλώς μια μάχη προσώπων. Είναι μια μάχη ιδεών. Και είναι ώρα, να απελευθερωθούμε από την μοιρολατρία μας και το μοιρολόι που την συνοδεύει."

Από σήμερα οι πολίτες έδωσαν την εντολή στον Παπανδρέου να τους πείσει ότι πρέπει να σταματήσουμε τον μοιρολόι σαν λαός. Είναι πλέον στο χέρι του. Από εχθές το βράδυ έχω μόνιμα ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο και ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι που γνώρισα τα τελευταία 2 δύσκολα χρόνια έχουν το ίδιο ακριβώς χαμόγελο. Στέφανε, Γιώργο, Στέφανε, Πέτρο, Ανδρέα, Κατερίνα, Μιχάλη, Κώστα, Γιάννη, Στέλιο, Σωτήρη, Ντίνα... πάμε! :-)

πάντα υποκειμενικά, Παναγιώτης Παπαχατζής "

http://proxeirotetradio.blogspot.com/2009/10/blog-post_05.html

ο ...γενναίος !

.
. Μαζί με πολλά που ελπίζω να πάνε στον αγύριστο μαζί με τούς "σεμνούς και ταπεινούς" τής κάποτε "νέας διακυβέρνησης", ελπίζω νά είναι και ο βιασμός τών νοημάτων που φέρουν ( ή μάλλον έφεραν κάποτε ) οι λέξεις.
. Έτσι το νόμιμο θα είναι νόμιμο, το ηθικό θα σημαίνει ηθικό, και η ανασυγκρότηση τού κράτους θα είναι ανασυγκρότηση. Νομίζω οτι ένα από τα πράγματα που βαραίναν έναν λαό ολόκληρο επί περίπου έξι χρόνια και τελικά ξέσπασε, είναι αυτή η καθημερινή διαστροφή τών λέξεων και τών νοημάτων που τούς αντιστοιχούσανε.

. Το φέρνω στο νού μου καθώς ακούω να χαρακτηρίζεται από την κα Κούβελου ( πρώην Μπακογιάννη, πρώην Μητσοτάκη ), "γενναία" η πράξη παραίτησης τού ακαταλληλότερου, από την αρχηγία τού κόμματος τής ...αξιωματικής Αντιπολίτευσης...! ( δεν το χορταίνω, δεν το χορταίνω ! )



. Ποιά είναι αλήθεια η γενναιότητα ; Όταν τα κάνει κανείς μπάχαλο παντού, ΠΑΝΤΟΥ, και φεύγει πρίν προλάβουν να τού ζητήσουν τα ρέστα ; Πρίν γίνει απόλυτα κατανοητό το μέγεθος τής ρεμούλας από την μιά και τής ανικανότητας από την άλλη ;
. Τότε τί είναι φυγομαχία ; Τί είναι δειλία ;
. Αυτός άλλωστε δεν είναι που πρίν μιά βδομάδα φώναζε οτι : "θα είμαι στην πρώτη γραμμή μαζί σας" στούς οπαδούς του ;
. Εκτός κι αν τούς καλέσει όλους στην Ραφήνα...

Στείλτε τον . . .

.
. Σήμερα είδα στις ειδήσεις σε κρατικά αλλά και ιδιωτικά κανάλια τον απερχόμενο πρωθυπουργό να επισκέπτεται το Μουσείο τής Ακρόπολης με την dr. Νατάσσα και τα δίδυμά της.
. Ηταν μια ωραία και συγκινητική εικόνα...


. Φαντάζομαι οτι σήμερα, που ησύχασε λίγο από τις πολλές φορές και δύο ομιλίες την ημέρα, σκέφτηκε αντί να κάτσει στην κονσόλα του, να κάνει κάτι και για τα μικρά. Άλλωστε κι αυτά θα ήταν κουρασμένα μιάς και τα τραβολογούσανε κι αυτά στην ομιλία κλπ.
. Θυμήθηκε ταυτόχρονα και το τεράστιο έργο του όταν ήταν Υπουργός ... Πολιτισμού τρομάρα του ( το θυμάται κανείς ; ), και σκέφτηκε οτι έχει καθήκον να διαπαιδαγωγήσει και τα μικρά ( φυσικά μπροστά στις κάμερες ! ). Πήγε στο Μουσείο λοιπόν και στοργικά αλλά ταυτόχρονα και με αποφασιστικότητα τα έπαιρνε στα στιβαρά του μπράτσα και ρωτούσε αν ...ξέρουν το Μέγα Αλέξανδρο ! ! !

. Συγκινήθηκα πολύ από την εικόνα αυτή ! Πρέπει να είναι πολύ καλός στο ρόλο τού ...πατέρα ( ! ), με την ανατροφή και την ενασχόληση με τα δίδυμα...

. Τόσο πολύ, που σάς παρακαλώ, προκειμένου να έχει καιρό για ν' ασχοληθεί μαζί τους...

. ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΝ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ !


. ΥΓ : Δεν μπόρεσα να βρώ φωτογραφία από την επίσκεψη στο Μουσείο. Κι ίσως αδιαφόρησα γι αυτό. Δεν έχω δημοσιογραφικά καθήκοντα· ( εδώ δεν έχουν οι δημοσιογράφοι ) ... !
Η ουσία όμως και αυτής της φωτογραφίας όπως και τών άλλων στο Μουσείο, είναι η ίδια : μια θεατρκή παράσταση που όμως την αποδέχθηκε και την ανέχθηκε για έξη χρόνια ένας λαός, και θα το πληρώνει για χρόνια ! ! !

.την φωτογραφία την δανείσθηκα από το blog : kar-aman-lis.blogspot.com/

πήρανε Μέτρα λέει...

.
. μάς ζαλίσανε για τα μέτρα που πήρανε για την Οικονομία. Οι δουλευταράδες...

. μερικά από τα μέτρα λοιπόν ...

ακούνε για την "απρόσμενη ( ! ) " Παγκόσμια Οικονομική Κρίση...
. - Το Μέτρο : Γεμίσανε τα υπόγεια τών Τραπεζών με ευρώ, χωρίς να διασφαλίζεται οτι αυτά τα λεφτά θα ενισχύσουν την Ανάπτυξη ή έστω θα χρησιμοποιηθούν σαν ανάχωμα για την αποτροπή τής πτώχευσης και τού κλεισίματος τών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, αλλά και τών μεγαλύτερων στην συνέχεια. Το αποτέλεσμα ήταν οι τράπεζες να αξιοποιήσουν για τον εαυτό τους αυτά τα κονδύλια και να εκτοξεύσουν τα κέρδη τους με "τζάμπα" λεφτά. Τα λεφτά τού κοσμάκη, στούς λίγους.

ακούνε για κρίση και
. - Το Μέτρο : μειώνουν τα ...τέλη ταξινόμησης ! ! ! Οι μόνοι κερδισμένοι είναι ποιοί ; Οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι εισαγωγείς αυτοκινήτων και λιγότερο αυτοί που αγόρασαν μεγάλα κυρίως αυτοκίνητα. Οι χαμένοι είναι η Εθνική Οικονομία με την εξαγωγή κεφαλαίων προς τις χώρες που παράγουν αυτοκίνητα, καθώς και το περιβάλλον με την αύξηση τού στόλου τών αυτοκινήτων που συνεπάγεται και αύξηση τών ρύπων.

ακούγοντας για κρίση τους έρχεται κι άλλη Ιδέα ! ! !
. - Το Μέτρο : έκπτωση στα ... κλιματιστικά ! ! ! Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι Ιάπωνες κατασκευαστές και οι μεγαλοεισαγωγείς. Χαμένη η Εθνική Οικονομία πάλι, αφού το χρήμα φεύγει έξω. Άν τα λεφτά αυτά πηγαίναν σε μονώσεις τών κτιρίων, ΔΕΝ θα χρειαζόταν τα κλιματιστικά, και θα κινούνταν λίγο και τα οικοδομικά επαγγέλματα που είναι σε πλήρη ακινησία.

τέλος ακούγοντας τήν εξαγγελία Παπανδρέου για φορητό υπολογιστή σε κάθε μαθητή και για το ηλεκτρονικό βιβλίο :
. - Τό Μέτρο : το Υπουργείο Παιδείας κάνει "προσφορά" ένα κουπόνι 450 ευρώ για αγορά "laptop" δηλαδή netbook που όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο BillDanos ΕΔΩ, είναι άχρηστα ! Οι κερδισμένοι είναι πάλι οι ξένες Εταιρείες παραγωγής και οι συνήθως ξένων συμφερόντων μεγάλες αλυσσίδες καταστημάτων που τα διαθέτουν. Οι χαμένοι είναι οι μαθητές που θα πάρουν κάτι άχρηστο, και το περιβάλλον, αφού όλος ο τεράστιος όγκος αυτών τών μηχανημάτων θα καταλήξει στις χωματερές μετά από ένα με δύο χρόνια το πολύ.

. Υπάρχει κοινός τόπος για τα ...μέτρα αυτά ;
. Η εξαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα, η επιβάρυνση τού περιβάλλοντος, το κέρδος λίγων, ελάχιστων μεγαλοεισαγωγέων.
. Η ...αξιοποίηση τής Κρίσης σαν πρόφαση για λήψη μέτρων χωρίς καμμιά σοβαρότητα.

. Α' ... και τα μαύρα βαλιτσάκια που αλλάζουν χέρια...

. Ως το τέλος. Να αρπάξουν. Να διαγουμίσουν...

με την συγκίνηση μιάς ομιλίας...

.
. Μια φράση : " Δεν σάς ζητώ Ανοχή· σάς ζητώ Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ο Χ Η ! "

. κι ένα βιβλίο : " Το παραμύθι χωρίς όνομα " τής Πηνελόπης Δέλτα.



. Κι αρχίζει πάλι ένας ρομαντισμός ( είναι ; ) να μάς κάνει να ονειρευόμαστε μιά άλλη πατρίδα. Που θα την κάνουμε " Άλλη " εμείς !
. Κι αυτή την φορά δεν είναι μόνο ρομαντισμός. Είναι και η Γνώση τού τί προκάλεσε και τι κόστισε η χαμένη πενταετία τού αχρηστότερου, ανωφελέστατου και ταυτόχρονα δυσαρεστότατου που επι τέλους μάς αδειάζει τη γωνιά ! Είναι η πείρα τού '93, τα όνειρα τού '81, που ζούν ακόμη μέσα μας. Θα μάς οδηγούν στο φτιάξιμο μιάς δικαιότερης κοινωνίας.
. Κι όπως σημείωσα σε σχόλιο σε ένα ιστολόγιο που σέβομαι πολύ τις απόψεις που αναγράφονται εκεί :

". Κι ίσως είναι καιρός να ακούσουμε το κάλεσμα τού Πρόεδρου τού ΠΑΣΟΚ για μιά τέτοια κοινωνία συμμετοχής και όχι καναπέ ! Μιά κοινωνία που θα ενδιαφέρεται για το κοινό καλό και όχι για το ατομικό ρουσφέτι.

. Γιατί άν φταίει μιά φορά ο όποιος πολιτικός που έχει καθεστωτική λογική ή κάνει "εξυπηρετήσεις", φταίνε εκατό φορές οι “πολίτες” ( σε εισαγωγικά, γιατί δεν είναι Πολίτες, είναι ιδιώτες - idiots ), που πιέζουν τούς πολιτικούς και τα στελέχη για κάθε είδους ρουσφέτια. Αλλά κι εμείς που το ανεχόμαστε...

. Κι αυτή η κοινωνία θέλει συμμετοχή, διάλογο, συστρατεύσεις, καλόπιστο έλεγχο τής εξουσίας. Καθημερινό ! Άν ξανααράξουμε στον καναπέ ή στις ομάδες εύκολης διαμαρτυρίας ( γιατί άραγμα είναι κι αυτό ), εμείς θα φταίμε κι όχι οι πολιτικοί.

. Έχουμε ξανά μια ευκαιρία… Να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη είναι δικό μας χρέος…"


. ..... " σάς ζητώ Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ο Χ Η ! "

. Αυτή η πρόταση λέει όλα όσα ονειρεύτηκε αυτός ο Λαός για χρόνια, μερικές φορές προσέγγισε και πάλι έχασε. Εδώ είμαστε, να μην ξαναχάσουμε αυτή την νέα ευκαιρία.

. Και ξανά λέει : ” Τώρα είναι η ώρα τής Επιλογής. Πάμε ! ”

. Ε λοιπόν απόψε ανανεώσαμε τα όνειρα τής νειότης μας, ξαναφέρνουμε στο φώς τα όνειρα τών δικών μας που μάτωσαν κι αφήσανε τα νειάτα ή και τη ζωή τους σε φυλακές, εξορίες, μάχες. Όχι για τον εαυτό τους ! Για μιά καλυτερη, Δικαιότερη Ελλάδα !

. Ε λοιπόν Π Α Μ Ε ! !

με λόγια άλλου...

.
. Τόσες μέρες όλο σχεδιάζω αναρτήσεις, κι όλο τις σβήνω ή τις αποθηκεύω ημιτελείς. Υποτίθεται οτι το ιστολόγιο δεν ασχολείται με την .." πολιτική " !
. Σήμερα όμως, διάβασα ΕΔΩ, σε ένα ιστολόγιο που διαβάζω πολύ συχνά, ( και έχω αναρτημένη στο δικό μου και την διεύθυνσή του στο "ΔΙΑΒΑΣΑ..." ), τα παρακάτω, και δεν έχω να προσθέσω ούτε ένα κόμμα.

. Σε ευχαριστώ πολύ endea neos !


ΠΕΜΠΤΗ, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 01, 2009
Ο Γιώργος Παπανδρέου ως δυνατότητα…



Η εκλογική μου συμπεριφορά, από τη μέρα που πάτησα τα 18, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, κινείται πάντα στην ίδια ευρύτερη ιδεολογική και πολιτική γειτονιά.

Ως ιδεολογία, ως κουλτούρα, ως ψυχοσύνθεση, ως βίωμα, αναγνωρίζω τις ρίζες του δικού μου κόσμου, της δικής μου ανάγκης, σε εποχές και χώρες που δεν πρόλαβα, λόγω ηλικίας και συνθηκών να ζήσω... Οι αναζητήσεις της Νέας Αριστεράς της Δύσης, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, με συγκινούν ακόμα…

Ποτέ δεν απείχα από μια εκλογική αναμέτρηση, ποτέ μου δεν έριξα λευκό στην κάλπη!

Η εκλογική μου συμπεριφορά, μέχρι τώρα, λαμβάνει πάντα υπόψη την πολιτική συγκυρία, ελπίζοντας για το καλύτερο, προσπαθώντας με πολιτικούς όρους και τρόπους για το καλύτερο, χωρίς την ίδια στιγμή να περιμένω θαύματα, ούτε από την πολιτική, ούτε από τους ανθρώπους…

Πολιτική Οικολογία, ειρηνιστές, ανένταχτους αριστερούς, αριστερούς υποψήφιους Εργατικού Κόμματος του εξωτερικού ψήφισα, όσα χρόνια ζούσα στο εξωτερικό, ενώ στην Ελλάδα η ψήφος μου ξεκίνησε από το ΣΥΝ, για να φτάσει την Κυριακή στο ΠΑΣΟΚ, με πρόεδρο το Γ. Παπανδρέου.

Ψηφίζω ΠΑΣΟΚ-Γ. Παπανδρέου για τους εξής λόγους.

1ον. Γιατί πιστεύω ότι η χώρα χρειάζεται μια αλλαγή παραδείγματος, σε επίπεδο ουσίας και ύφους. Χρειάζεται ένα προοδευτικό, κοινωνικά ευαίσθητο, ορθολογικό, πατριωτικό και συγχρόνως κοσμοπολίτικο ταρακούνημα.

2ον. Γιατί πιστεύω πως οι άνθρωποι «σφραγίζονται» ως προσωπικότητες από την εποχή τους και από το βίωμά τους. Κυρίως στα χρόνια της εφηβείας και της νιότητα τους. Το ότι ο Γ. Παπανδρέου «πλάστηκε» στα καλά χρόνια της χειραφέτησης στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Σουηδία, στα πρώτα και ενθουσιώδη χρόνια της μεταπολίτευσης στον τόπο μας, μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικό σε όσα λέει πως επιθυμεί να κάνει, για τη χώρα και το λαό μας.

3ον. Γιατί η αδιαμεσολάβητη σχέση-παράδοση των Παπανδρέου, με τους πολίτες αυτού του τόπου, είναι μεν δίκοπο μαχαίρι, είναι αρχηγισμός, μπορεί να είναι υπό προϋποθέσεις όμως, μπορεί να γίνει, μπορεί να λειτουργήσει και ως καταλύτης, ως μηχανισμός κοινωνικής και πολιτικής χειραφέτησης, ως όχημα προοδευτικής ανατροπής, σε μια κοινωνία όπως η ελληνική, σε μια χώρα όπως η Ελλάδα.

4ον. Ο διακηρυκτικός λόγος του Γ. Παπανδρέου είναι προοδευτικός και κοινωνικά ευαίσθητος λόγος. Το ΠΑΣΟΚ, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, είναι ο κύριος μοχλός μεταρρυθμίσεων σε αυτόν εδώ τον τόπο. Το περιεχόμενο και το ύφος μιας διακυβέρνησης Παπανδρέου αύριο, στην πράξη, παραμένουν ζητούμενα. Όχι μόνο για τον Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία.
Πρώτα από όλα, πάνω από όλα, περισσότερα από όλα, η κοινωνία χρειάζεται να στρατευτεί, η κοινωνία χρειάζεται να πιέζει, η κοινωνία χρειάζεται να δημιουργεί τις πολιτικές εκείνες προϋποθέσεις, που θα σπρώχνουν τα πράγματα μπροστά και προοδευτικά. Συγκοινωνούντα και αλληλοτροφοδοτούμενα δοχεία, κοινωνία και ηγεσία...

5ον. Για να είναι υπόλογοι στους Έλληνες πολίτες ο Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, πρέπει πρώτα να δοκιμαστούν, πρέπει πρώτα να τους δοθεί η ευκαιρία να αποδείξουν ότι αυτά που λένε τα εννοούν και θα παλέψουν να τα πετύχουν, στο βαθμό που επιθυμούν και μπορούν, με τη βοήθεια της κοινωνίας και πιθανώς και άλλων κομμάτων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, αυτήν την Κυριακή, εγώ, τη σκυτάλη της ελπίδας, την ευκαιρία, την ψήφο μου δηλαδή, θα τη δώσω στο ΠΑΣΟΚ-Γ. Παπανδρέου. Ελπίζοντας για τα καλύτερα. Μη αποκλείοντας και τα χειρότερα…

Για να ξέρω όμως, για να «μετρήσω» το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, πρέπει να το δοκιμάσω, ως κυβέρνηση…

Απολογισμό θα κάνω στο τέλος της κυβερνητικής του θητείας, αν το εμπιστευτούν οι πολίτες ως κυβέρνηση, αυτήν την Κυριακή.

Υ.Γ. Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι του Β.Φ.
Αναρτήθηκε από endea neos στις 10/01/2009 12:34:00 μμ
Ετικέτες εκλογές, Ελλάδα, πολιτική