Για το Μανώλη Γλέζο...

.
. Για το Μανώλη Γλέζο. Για την συνέχεια τής Ιστορίας αυτού τού Τόπου.
. Που ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ !


Θα το μαζέψουμε το πρόσωπό μας απ' τη σκόνη.
Εκεί που σκορπίσαμε θα βρούμε πάλι τα ίχνη των ποδιών μας.
Τα παιδιά που χάσαμε θα τα ξαναμαζέψουμε στην αγκαλιά μας.
Θα επιστρέψουν οι γενιές που ξεκληρίστηκαν.
Τα μαλλιά μας θα ξαναμακρύνουν.
Θα τα δένουμε στις κολώνες των ναών σα τα λευκά πλοκάμια μιας Ύδρας πολυκέφαλης.
Στις ρυτίδες μας θα δώσουμε νόημα πάλι·
το μέτωπο δεν το χουμε για ξώφαλτσες, τυχαίες χαρακιές.
Πληγές που να φωνάζουν καλλιεργούμε χρόνο με τον χρόνο,
βραχνές, φρικτές σαν τη βοή μιας θάλασσας από κορμιά μέσα στ' αυτιά σας.
Θα φυτρώσουμε πάλι χέρια εκεί που τώρα χάσκουν κολοβά στόματα, χείλη ραμένα.
Λευκά, μαύρα, κίτρινα θα ζυγώνουν άξαφνα απ' το σκοτάδι, απ' του μηδέν τα σπλάχνα, και θα θαμπώνουν τα χρυσά κουμπιά.
Θα σκίζονται οι επωμίδες.
Τα κοντάρια σας θα σπάζουνε στα δυο.
Τις νύχτες που κοιμάστε τα μάτια μας θα ξαγρυπνάν σαν πεινασμένοι πάνθηρες.
Δεν θα τα κλείνουμε, δεν θα τα κλείνουμε, δεν θα τα κλείνουμε.

από το ιστολόγιο Radicaldesire