Πίσω ξανά ....

. πίσω.

. Πίσω στο ιστολόγιο, πίσω, στο βάθος τών καναπέδων μας . . .

. Μετά τα γεγονότα τού Δεκέμβρη, άφωνοι, άλαλοι, χωρίς κρίση, χωρίς συνείδηση. Άβουλοι. Εικονολήπτες, εικονοκαταναλωτές, υπνωτισμένοι από τα χαζοκούτια . . .

. Τί έμεινε από την Οργή ; Ένα όνομα σε μια ..."αυθαίρετη" πινακίδα :
"Οδός Αλέξη Γρηγορόπουλου" . . .

. Τι έμεινε από το θάνατο τής Αμαλίας Καλυβίνου παλαιότερα ; 'Ενα μνήμα μόνο. Όχι η Μνήμη.
. Τί έμεινε από το Βατοπαίδι ; Τα Οικόπεδα που εξακολουθούν να τα κτίζουν, επιλεγμένοι εργολάβοι επιλεγμένων και σημαινόντων προσώπων μιάς σπείρας. Το κέρδος κάποιων. Όχι η Μνήμη όλων. Όχι η Συλλογική Συνείδηση.
. Τί έμεινε από τα Ομόλογα στα οποία βασίζονταν οι ελπίδες ενός λαού για σύνταξη και νοσοκομειακή ασφάλεια ; Τίποτα. " Χάθηκαν ".
. ... εκτός από τα "μαύρα" βέβαια, που ήδη έχουν επενδυθεί σε οικόπεδα και τίτλους που αυτά δεν χάνονται. Μόνο αυξάνονται.Το κέρδος κάποιων. Όχι η Μνήμη όλων. Όχι η Συλλογική Συνείδηση. Όχι η απόφαση για Πολιτική Πράξη. Για Διεκδίκηση τής Ζωής μας.

. Τί θα γίνει με όλα αυτά που καταστρέφουν, λάθος· που ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ κάθε μέρα τη Ζωή μας ; την καθημερινότητά μας ;
. Αυτό το πράγμα το λέμε Ζωή ;
. Ίσως δεν αξίζουμε κάτι καλύτερο . . .


. Πίσω λοιπόν· και :

... στον ασβέστη τώρα τούς αληθινούς μου Νόμους κλείνω κι εμπιστεύομαι.
Μακάριοι, λέω, οι δυνατοί που αποκρυπτογραφούνε το Άσπιλο ...

Μόνοι.

... με συνοδεία κάτι παράξενες τύψεις, ( όσοι επιτρέπουν στον εαυτό τους αυτήν την ...πολυτέλεια ).



. μια σκοτεινή θάλασσα· για να μάς ξεπλύνει

ή για να μάς σκεπάσει. . . .