έφυγε ο Γιάννης Μόραλης

.

. Πολλά γράφτηκαν για το Δάσκαλο Γιάννη Μόραλη, με αφορμή τον θάνατο αυτού τού πολύ μεγάλου ζωγράφου. Τού τόσο ζωντανού και ανήσυχου μέχρι τα τελευταία του χρόνια. Η αφίσσα τού πρώτου έργου που φαίνεται εδώ είχε περίοπτη θέση στο φοιτητικό μου δωμάτιο μαζί με μιά πολύ όμορφη αφίσσα τού Σοσιαλιστικού κομματος Χιλής και μιά αντίστοιχη τού Κομμουνιστικού κόμματος Ιταλίας ( τις φύλαξα. Πού τις έχω ; ). Πολλά γράφτηκαν και πολύ καλύτερα από οτι θα μπορούσα να τα γράψω εγώ.







. Εγώ θέλω μόνο να πώ οτι όπως μάλλον είναι φυσικό, αυτός ο μεγάλος ζωγράφος, όταν μιλούσε σε σωστούς ανθρώπους σε συνεντεύξεις σε εφημερίδες, ή σε ταινίες παληά και βίντεο τελευταία, ήταν ακόμη μεγαλύτερος ΑΝΘΡΩΠΟΣ. που η σοφία και η αγάπη γα τη ζωή έβγαινε επίμονα καί επίμονη σε κάθε του πρόταση.
. Και απλά σήμερα στολίζω το ιστολόγιό μου, με έργα του όπως είχα στολίσει κάποτε και το φοιτητικό μου δωμάτιο.

. Ψάξτε να βρείτε αποσπάσματα συνεντεύξεων. Δεν μπορώ τώρα να σάς παραπέμψω κάπου, ίσως το κάνω αργότερα...

Υ.Γ. 27/12 Δείτε στα ιστολόγια τού Γιώργου Σαρρή, τού Antoine, στο δυοσμαράκι, στο "βλέμμα" εδώ και εδώ, και από τη "χώρα τής Λήθης" δείτε και αυτό το video

Άναυδος ! "...το μέλλον τής Ελλάδας είναι ήδη παρελθόν..."

.
. Άναυδος μετά από την ανάγνωση ενός κειμένου σε ιστολόγιο που παρακολουθώ πολύ καιρό. Ανίκανος να αρθρώσω μιά λέξη ! Είναι πολλές φορές που αισθάνθηκα έτσι όπως τα περιγράφει και είναι ακόμη χειρότερα !

. Πέρα από την αιτιολογημένη αγανάκτηση, πόσο ποιητικό είναι όταν λέει :
" ...Το μέλλον της Ελλάδας, είναι ήδη παρελθόν.

Το χρησιμοποίησαν πριν την ώρα του, οι ίδιοι οι Έλληνες.
Το δάγκωσαν, το τραβολόγησαν, το πάτησαν, το δάνεισαν, το έκλεψαν, και το παρέδωσαν κουφάρι σήμερα, το 2009.

Το 2009 θα είναι έτος μνήμης του μέλλοντος μας..."

. Παραθέτω ένα ακόμη μικρό απόσπασμα :

."...Δεν θέλεις να πληρώσεις φόρους, θέλεις να πληρώνουν οι άλλοι όμως, δεν θέλεις μείωση μισθού, δεν θέλεις ούτε την εκπτωτική κάρτα στους ανέργους. Το κουπόνι όπως το λες, ρε βλάκα.
Δεν θέλεις να χάσεις τη δουλειά σου στο Δημόσιο, δεν θέλεις όμως άλλους στο Δημόσιο, δεν θες να βγεις αργά στη συνταξη, δεν θέλεις να πληρώνεις τα ταμεία, προσλαμβάνεις υπαλλήλους με μπλοκάκι, πας και δουλεύεις με μπλοκάκι, διαμαρτύρεσαι για τις τράπεζες αλλά είσαι ο καλύτερος πελάτης τους, να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα και η δικιά σου να γεννήσει τρίδυμα.

Να μην καίγεται η Αθήνα, αλλά να μην κουνιούνται οι μπάτσοι, να μην κοστίζει ο καφές 5 Ευρώ αλλά να τρέχεις να τον πίνεις, να μη γίνονται σκάνδαλα αλλά να τα ανέχεσαι σαν κότα, και να μιλάς....να μιλάς.....να μιλάς...ώρες ατέλειωτες για το πώς θα βελτιωθεί η ζωή σου.
Βιβλιοθήκες ολόκληρες στο τραπέζι, στα blogs, στις εφημερίδες, λέξεις, μακρόσυρτες φράσεις, αριστερές παπαρολογίες επί παπαρολογιών, αντίσταση, αντίδραση, αντίληψη μικρή.
Το μόνο που δεν σκέφτεσαι, είναι πως δεν σε βλέπουν οι άλλοι σκουλήκι, αλλά σκουλήκι αισθάνεσαι εσύ και το δηλώνεις.... "

. Παρακαλώ συνεχίστε εδώ και αξίζει τον κόπο να διαβάσετε και αρκετά σημαντικά σχόλια που ακολούθησαν.

. Φωτογραφίες σήμερα ΔΕΝ έχει. Είπαμε είμαι Άναυδος ! Τι μπορεί να πώ με μιά φωτογραφία ;

Αγώνας II ( επί τέλους )...

.

. Πολλοί θεωρούμε οτι η κατάσταση που έχει φτάσει η Κοινωνία μας οφείλεται Και στην απραξία μας. Στο οτι ο Πολίτης έχει μετατραπεί σε καταναλωτή. Χειρότερα ! Σε καταναλωτή χωρίς κρίση !
. Κι αυτό που κάποτε ήταν Πολίτης που συναποφασίζει έχει καταντήσει Ιδιώτης ( IDIOT ) που συν-αδιαφορεί ! Που αδιαφορεί ακόμη και για θέματα που επηρεάζουν άμεσα την ζωή του και την ζωή τών παιδιών του !
. Επειδή ...δεν προλαβαίνει !
. Άν θέλουμε να αρχίσει να σπάζει αυτή η απομόνωση, αυτή η idiotικοποίηση, οφείλουμε να αντιδρούμε σε κάθε αφορμή πέφτει στην αντίληψή μας ! Σε κάθε θέμα που, ακόμη και εάν δεν μάς αφορά ΑΜΕΣΑ, αφορά στην κατάσταση οπου κάθε μέρα με τις πράξεις, αλλά κυρίως τις παραλείψεις μας διαμορφώνουν χαρακτήρες ανθρώπων, μικροκοινωνίες, την Κοινωνία μας, την πατρίδα μας έτσι ακριβώς όπως ΔΕΝ την θέλουμε !
. Λοιπόν η λύση είναι μία ! Να αφήσουμε λίγο πιό δίπλα το "δεν προλαβαίνω", " δεν έχω Χρόνο " και να α·σ·χ·ο·λ·η·θ·ο·ύ·μ·ε ! Να αντιδράσουμε ! Δεν χρειάζεται να γίνουμε ακτιβιστές, χρειάζεται κάπου κάπου σε κάποιο ζήτημα που θα επιλέξουμε, η έκφραση τής Αντίθεσής μας στην πορεία που παίρνουν τα πράγματα. Ενάντια στην καθημερινή υποβάθμιση τής ποιότητας τής κοινωνίας μας, τη διάλυση τού κοινωνικού ιστού, την υποβάθμιση τής ζωής μας.
. Κι έχω μιά πρόκληση για όλους σας ! Ένα θέμα για να ξεκινήσει αυτή η αντίδρασή μας. Μία πρόκληση να αισθανθούμε ξανά συμμέτοχοι ! ΠΟΛΙΤΕΣ !
. Διαβάστε για μιά υπόθεση εδώ κι εδώ. Στην συνέχεια όσοι έχουν ιστολόγιο δικό τους, ας αναρτήσουν ένα μικρό κείμενο για το συγκεκριμένο θέμα, και μιά παραπομπή στο ιστολόγιο που πρωτοάνοιξε την υπόθεση αυτή :

http://nellys-logia.blogspot.com/ και στην οποία ανήκουν και οι φωτογραφίες που αναδημοσιεύω σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση.

. Όσοι επίσης είναι στο FaceBook, ας στείλουν ένα μήνυμα ΣΕ ΟΛΟΥΣ τούς FB-φίλους τους, ας κινητοποιηθούν με το twitter, ή όποιο άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, όσοι ξέρουν κάποιο δημοσιογράφο, κάποιον πολιτικό, ή ακόμα και την κα Υπουργό Παιδείας, ας τούς ενημερώσουν με ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα, για να επιλυθεί αυτό το ζήτημα !

. Μετά θα κάνουμε Χριστούγεννα σαν καλοί καταναλωτές ( καλοί είπα, κι εννοώ ενημερωμένο, όχι σπάταλοι και προ παντός οικολογικά σκεπτόμενοι ), και μετά πάλι θα βρεθούν κι άλλες αιτίες για Διαμαρτυρίες και Διεκδικήσεις !

10 - 12 - 1979. Νόμπελ στον Οδυσσέα Ελύτη

.

. “ ...Μιάν τέτοια, διεισδυτική και συνάμα μεταμορφωτική, επέμβαση μέσα στην πραγματικότητα επιχείρησε, πιστεύω, ανέκαθεν και κάθε υψηλή Ποίηση.

. Όχι να αρκείται στο ""νύν έχον" αλλά να επεκταθεί στο "δυνατόν γενέσθαι". Κάτι που, είναι η αλήθεια, δεν εκτιμήθηκε πάντοτε. Ίσως γιατί οι ομαδικές νευρώσεις δεν το επέτρεψαν. Ίσως γιατί ο ωφελιμισμός δεν άφησε τα μάτια τών αθρώπων ανοιχτά όσο χρειάζεται.
. Η ομορφιά και το φώς συνέβη να εκληφθούν άκαιρα ή ανώδυνα. Και όμως. Η διεργασία που απαιτείται για να φτάσει κανείς στο σχήμα τού Αγγέλου είναι, πιστεύω, πιό επώδυνη από την άλλη, που εκμαιεύει όλων τών λογιών τούς Δαιμόνους... ”


".... Τότε όμως η Ποίηση ; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία ; Απαντώ : τον μόνο χώρο όπου η δύναμη τού αριθμού δεν έχει πέραση. Και ακριβώς, η εφετεινή απόφασή σας να τιμήσετε στο πρόσωπό μου την ποίηση μιάς μικρής χώρας δείχνει σε πόσο αρμονική ανταπόκριση βρίσκεστε με την χαριστική αντίληψη τής τέχνης, την αντίληψη ότι η τέχνη είναι η μόνη εναπομένουσα πολέμιος τής ισχύος που κατήντησε να έχει στους καιρούς μας η ποσοτική αποτίμηση τών αξιών..."


Αποσπάσματα τής ομιλίας του στην Ακαδημία τής Στοκχόλμης.

"Δεκεμβριανά" Β' έκδοσης

.
. Ήθελα να μην ασχοληθώ φέτος με την επέτειο τής περυσινής εξέγερσης.
. Δεν ήταν η επέτειος τής για άλλους εν ψυχρώ δολοφονίας και για άλλους τού θανάτου από εξοστρακισμό, ( όλα τα σενάρια παίζουν, δεν μπορώ να απορρίψω κανένα ), ενός παιδιού 15 χρονών. Ήταν η επέτειος τών ημερών τής Οργής που σαν μιά σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, προκάλεσε μιά έκρηξη .
. Θυμηθείτε και κάποιες από τις άλλες σταγόνες ( σταγόνες ; ! ! ! ) : πέρα από την ( ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ) κλοπή τών Ομολόγων τών Ασφαλιστι-κών Ταμείων, την ( ξαναλέω : Ο·Ρ·Γ·Α·Ν·Ω·Μ·Ε·Ν·Η ) κλοπή Δημοσίων εκτάσεων και απόδοσή τους στο Βατοπαίδι, τις φωτιές στην Ηλεία με 75 ( ; ) νεκρούς που κάηκαν ζ·ω·ν·τ·α·ν·ο·ί επειδή έφταιγε ο ... Στρατηγός Άνεμος, τις φωτιές τής Αττικής όπου έφταιγαν τα ...πεύκα επειδή είναι εύφλεκτα ( ! ! ! ), κι όχι το "Ρυθμιστικό" που είχε ανακοινώσει ο Υπουργός Εργολαβιών και Καταλήστευσης Εθνικών Εκτάσεων Σουφλιάς, την πενταετή ανυπαρξία Πρωθυπουργού και Κυβέρνησης, ( το Υπουργικό Συμβούλιο συνεδρίασε ελάχιστες φορές και με μέσο όρο συνεδρίασης περίπου μίαμιση ώρα, μαζί με το διάλειμμα για τα τυροπιττάκια και τούς λουκουμάδες τού καταλληλότερου ! ).
. Ξαναείδα ωστόσο την περυσινή ανάρτηση που ανέβασα εδώ, και εδώ, καθώς και άλλες τέσσερεις που περιμένουν στα "πρόχειρα", διάβασα πολλές αναρτήσεις σε πολλά ιστολόγια, όπως και πολύ περισσότερα σχόλια που γράφτηκαν σ' αυτές τις αναρτήσεις.

. Όμως, σήμερα μόλις, σε ένα ιστολόγιο που πολύ συχνά βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, βρήκα αυτό, που νομίζω οτι είναι κάτι σαν μία "ακρογωνιαία λίθος" για το γενικώτερο ζήτημα, και πρέπει να την θυμόμαστε κάθε φορά που μιλάμε τόσο για το γεγονός, όσο και για την περυσινή εξέγερση, αλλά και κυρίως για την επιχειρούμενη κατ' έτος επετειακή αναβίωσή της και εκμετάλλευσή της :

...." Στην αρχή της ταινίας, η δασκάλα Judi Dench παρακολουθεί τα νεαρά Βρετανόπουλα που πηγαίνουν για πρώτη μέρα στο σχολείο. Στο δημόσιο σχολείο. Και σκέφτεται, έτσι όπως τα κοιτάει από το παράθυρο, «έρχονται οι αυριανοί υδραυλικοί και εργάτες της χώρας». Λογικό. Σε μια κοινωνία αυστηρά ταξική όσο η βρετανική, το δημόσιο σχολείο έχει αποστολή.
. Σήμερα το θυμήθηκα όλο αυτό που σε είδα στο τρένο να κατεβαίνεις στο κέντρο για το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Ενώ θαυμάζω αυτή τη γλυκιά αλλοκοτιά σου, τα δεκάδες gadget και piercing που καλύπτουν το είναι σου, ταυτόχρονα τρομάζω που μου θυμίζεις περισσότερο αγρίμι. Όχι δεν γέρασα ακόμα. Μόλις χθες (άντε προχθές) ήμουν στη θέση σου και δεν με θυμάμαι έτσι. Δεν είχα τα μέσα για να με θυμάμαι έτσι. Καμιά φορά σε βλέπω σε τηλεοπτικές εκπομπές και ενώ αρχικά γουστάρω που φτύνεις κατάμουτρα τον καθωσπρεπισμό τους, σε λίγα λεπτά απογοητεύομαι που δεν έχεις μάθει να μιλάς, να συζητάς, να ανέχεσαι το διαφορετικό. Υπάρχει μόνο η φωνή σου. Και μιας και μιλάμε για τη φωνή σου, για τη γενιά σου, για το μέλλον σου, για την οργή σου, πες μου : γιατί μία φορά δεν φώναξες με όλη σου τη δύναμη για τα γελοία μαθήματα που σε διδάσκουν; Για το ένα και μοναδικό βιβλίο που σου δίνουν ; Για τις άχρηστες γνώσεις που σε φορτώνουν; Για την άγνοια που θέλουν να έχεις για το αύριο που έχει ήδη σκάσει μύτη και εσύ δεν το έχεις πάρει είδηση; Δεν σε άκουσα να πεις μια κουβέντα για τα σχολεία που κλείνουν το πρωί για τη γρίπη, ενώ τα φροντιστήρια το απόγευμα είναι ανοιχτά.
Και μεθαύριο; Θα πας σε μια σχολή και θα πιπιλίζεις ατάκες που άλλοι είπαν πριν από σένα. Αλλά δεν θα κάνεις ούτε μία διαδήλωση για τους άχρηστους καθηγητές που δεν πατάνε στο μάθημα, τις περιορισμένες βιβλιοθήκες, τα ΤΕΙ της πλάκας, τα ελάχιστα μεταπτυχιακά που απευθύνονται σε κολλητούς και παρέες. Ούτε θα επιχειρήσεις στην πράξη να υπερασπιστείς ο ίδιος το άσυλο, που εσένα κυρίως αφορά.
Ξέρω τι θα μου απαντήσεις: μεγαλώνεις σχεδόν μόνος, με γονείς που δεν προλαβαίνουν να είναι γονείς, με κόλακες που δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα σάλια τους, με τηλεοπτικά πρότυπα, δεκάδες υποχρεώσεις και εκατοντάδες επιλογές που σε αφήνουν ανικανοποίητο.
Και μέχρι να τελειώσουμε τη συζήτηση, η Παιδεία θα έχει γίνει κατάκτηση για εκείνους τους λίγους που πάνε στο ιδιωτικό σχολείο και στο ξένο πανεπιστήμιο. Και μετά θα σου πάρουν την καλή δουλειά. Και εσύ με τις δεκάδες άχρηστες γνώσεις θα τρέχεις να παρακαλάς για ένα Stage. Με μοναδική παρηγοριά τις κολακείες των Λάκηδων και των χορτασμένων για τους νέους που έχουν πάντα δίκιο.
Και αν δεν είναι η Judi Dench στο παράθυρο να προβλέπει το μέλλον σου ή εγώ -ο ισοπεδωτικός και αντιδραστικός- να σε παρατηρώ στο τρένο, θα είναι η ζωή που σε προσπερνά."

. Διαβάστε το ολόκληρο, αλλά διαβάστε επίσης και τα σχόλια που το συνοδεύουν, για να έχετε πλήρη εικόνα ενός σημαντικού και χρήσιμου προβληματισμού, πέρα από βερμπαλισμούς, ασάφειες και τσιτάτα, που κι αυτά αναπόφευκτα συνυπάρχουν σε ορισμένα από τα σχόλια.

Εκλογές στην Ν.Δ.

. Πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από την αποχώρηση τού αδιάντροπου "καταλληλότερου", μέχρι την εκλογή Σαμαρά. Θα περίμενε κανείς να γίνει τριών ημερών συζήτηση, έστω κεκλεισμένων τών θυρών, ( άν όχι για την ήττα με -10% ), τουλάχιστον όμως για το τί θέλει να κάνει κάθε υποψήφιος πρόεδρος για την Πατρίδα. Ποιό είναι το Όραμά τους για τον εκσυγχρονισμό της, για το βιοτικό, μορφωτικό, πολιτιστικό επίπεδο τών Ελλήνων. Για ποιό λόγο να ψηφίσουν έναν από αυτούς τα μέλη τού κόμματός τους.
. Για όλα αυτά δεν ακούστηκε καμμία σαφής κουβέντα.
. Όλο το ζήτημα, και η αγωνία, από ότι φαινόταν στα λεγόμενα τών διαφόρων στελεχών τής Ν.Δ. αλλά και τών δημοσιογράφων της, ήταν " ...η επιστροφή τής Ν.Δ. στην Εξουσία. " ! ! !
. Στα λόγια ένα σύγχρονο και Ευρωπαϊκό κόμμα, στα έργα και την ουσία, το κόμμα τών υπερασπιστών τής Μεταπρατικής "Μη Αστικής" Τάξης, τών έμπιστων παραγόντων τών Μεγαλοτσιφλικάδων τού κάμπου, τών πρακτόρων τών χρηματιστηριακών παιχνιδιών και συμφερόντων, τών εκπροσώπων τών "Μεγάλων Δυνάμεων" ( θυμάστε ; "Στρατηγέ ιδού ο Στρατός σας" είχε πεί ο Π. Κανελόπουλος σε κάποιον Αμερικανό στρατηγό που πέρασε από την Ελλάδα και επιθεωρούσε τμήμα τού, κατ' όνομα, Ελληνικού Στρατού ! ).
. Το κόμμα τών απογόνων τού Αβέρωφ, τού Ροδόπουλου, άντε και τού Τσάτσου.

. Κι είναι 2010 σχεδόν...

. Υ.Γ. Ασχολίαστο, αλλά όχι διαφανές ή ...αόρατο, το γεγονός τής μή έγκυρης καταμέτρησης τού αριθμού τών ψηφισάντων. Ήταν λέει 700.000 μέλη. Ήταν ;
. Ευτυχώς " έπεσε το σύστημα " και δεν μπορούμε να το ξέρουμε.