. Μια ψηλή μάντρα από τσιμεντόλιθους, και πίσω ένα παληό χαμόσπιτο.
. Περιέργεια μα και ταυτόχρονα μιά σχεδόν απληστία, να κρατήσεις στο φίλμ όλα όσα φεύγουν και χάνονται. Στην φωτογραφική μου μηχανή μόνο ένας φακός 50 mm. . Κι όταν τεντώθηκα για να δώ πίσω από το μαντρότοιχο, ένα σπιτάκι με κεραμίδια σε ένα μικρό κήπο με ροδιές, λίγες δάφνες και αμυγδαλιές. Μιά κόκκινη φλοκάτη στον φθινοπωρινό ήλιο, απλωμένη στα ξύλινα κάγκελλα.
. Κοντά στον μαντρότοιχο. Πολύ κοντά, τόσο που ο φακός τών 50 mm ίσα ίσα παίρνει μιά λωρίδα κεραμίδια και μιά μικρή λωρίδα κόκκινης φλοκάτης. Κι ανάμεσά τους ένα σχοινί τεντωμένο. Καθώς κοιτώ στην μηχανή, μέσα στην ελληνικότητα τής εικόνας, βγαίνει στην λιτότητά της μιά γιαπωνέζικη αισθητική. Απόφαση, "κλικ", και είναι δικιά μου...
. Μια φωτογραφία, αφαιρετική και λιτή για τούς άλλους θεατές της, που για μένα κουβαλάει επάνω της στιγμές τής εκδρομής με τούς αγαπημένους μου φίλους.
. Αφιερωμένη στη Γιάννα που γιορτάζει...
Αναρτήσεις
19 σχόλια:
Υπέροχη ούτως ή άλλως.
Θυμίζει και Νότια Αμερική...
Καταπληκτική φωτογραφία να είσαι καλά που μας έκανες κοινωνούς της!
Καλή Χρονιά!
Πολύ ωραία χρώματα..
To κόκινο της φλοκάτης λίγο πολυκαιρισμένο υπέροχο.
. Καλημέρα σε όλους σας ! ! !
. Και Καλή Χρονιά ! ! !
. Και καλώς ήρθατε όλοι στο φτωχικό μου δέντρο. Κι είχα και ασκούπιστα και ασυγύριστα μετά από χρονιάρες μέρες !
. Τσαλαπετεινέ, έχεις πολύ δίκηο ! Πρώτη φορά μού πέρασε από το νού αφού το είπες ! Πραγματικά μπορεί να φανταστείς ένα λάμα να περνάει μπροστά !
. φίλε Navarino, γειά σου και να σού εκμυστηρευτώ με κάποια χρονική καθυστέρηση ένα μυστικό : ( δεν έχω καταφέρει να δώ την Εαρινή σύναξη.. σσσσ ! ! ) ....
. Μαριαννα μέχρι τώρα έμπαινα στον "Κροκάνθρωπό" σου και ψιλοθύμωνα που όλο έλειπες, αλλά μόλις σήμερα ...ανακάλυψα το "Μαριάνα" και χάρηκα πολύ. Τι ωραία προσέγγιση στα πράγματα γύρω μας που πολλές φορές ΔΕΝ βλέπουμε ! ! ! Θα το διαβάσω όλο ! ! !
. Βασω από πού είναι η καταγωγή σου κοπέλλα μου ; Από τα ψηλά βουνά ; Πώς κατάφερες και το είδες ;
Με εντυπωσίασε η ματιά σου !!
xaxa Αφού βρήκες το Μαριάνα και ξεθύμωσες, ωραία είμαστε! Κάτσε να βάλω κι εκεί ένα προφίλ τώρα που το είπες... :)
Σ'ευχαριστώ
καλημέρα, καλή χρονιά
πέρνα από το φτωχικό μου!!!!
Καλώς σε βρήκα Γκιώνη από το blog της logia που άξια σε βλέπει.
Όλο λέω να σταματήσω τις προσθέσεις στην παρακολούθηση, για να βλέπω καλύτερα αυτά που έχω και όλο παρασύρομαι με blogs σαν ετούτο.
Καλημέρα θαλασσένια.
. Καλώς ήλθες θαλασσένια !
. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, και περισσότερο για την θαλασσένια σου καλημέρα ! ! !
. Σε είχα βρεί παληότερα από τα σχόλιά σου στη logia, και να σού πώ την μικρή μου αμαρτία, χαιρόμουν αλλά και λίγο ζήλευα εκείνα τα θαλασσένια φιλιά που τής έστελνες ! Πήρα κι εγώ σήμερα λοιπόν μιά θαλασσένια καλημέρα και όλα είναι καλά.
. Ξωτικό ;
. μικρό, τρυφερό, και σκανδαλιάρικο πλάσμα, τώρα μόλις, Κυριακή μεσημέρι πέταξα μέχρι το σκοτεινό και αστραφτερό ταυτόχρονα δάσος τών ξωτικών, είδα την απονομή βραβείων και απρόσμενα τελείως, άκουσα το όνομά μου !
. Σε ευχαριστώ για τη σκανδαλιά σου που έβαλε το όνομά μου στην λίστα, παρά το οτι μάλλον θα άξιζε περισσότερο σε κάποιον άλλον...
. Παρά το οτι δεν βγήκα από τα κλαδιά μου, ( είμαι λίγο ντροπαλός βλέπεις... ) μού άρεσε που άκουσα το όνομά μου στο δάσος σου.
. Σε ευχαριστώ πολύ...
Ίσως το πετύχω αυτήν τη φορά. Να πώ ευχαριστώ στον ευαίσθητο Γκιώνη και στον βασανιστικό Γιώργο. Μάλλον λέω πολλά και το διαδίκτυο αρνείται τις φλυαρίες.Σοφό.Τους ποιητές θα τους θυμηθούμε μετά.
Εδώ χιονάκι κι η φλοκάτη ό,τι πρέπει.Πολυκαιρισμένη, άχρονη και κόκκινη. Το σπιτάκι οικείο, "σπίτι όσο χωρείς και κάμπο όσο θωρείς" λέει η Ελένη.Το σκοινί τεντωμένο, ως ο μέσα μας εαυτός. Ευχαριστώ. Οι ποιητές θα ακολουθήσουν.Οι φλύαροι προηγούνται.
ΧΩΡΙΣ ΗΛΙΚΙΑ
Πλησιάζουμε
Μέσα στα δάση πάρε το δρόμο του πρωινού
ανέβα τα σκαλιά της πάχνης
Πλησιάζουμε
Είναι η καρδιά της γη σφιγμένη
να ‘ρθει στον κόσμο μια μέρα ακόμη, θα πλατύνει ο ουρανός
Είχαμε βαρεθεί να κατοικούμε στα ερείπια του ύπνου ,
στη χαμηλή σκιά της ανάπαυσης ,της κούρασης και της εγκατάλειψης
Η γης θα ξαναπάρει τη μορφή των ζωντανών σωμάτων μας
ο άνεμος θα μας υπομείνει
ο ήλιος και η νύχτα θα περάσουν μες στα μάτια μας
χωρίς ποτέ να τ’ αλλάξουν
Το σίγουρο μας διάστημα ο αγνός μας αέρας
φτάνει για να γεμίσει την αργοπορία που έσκαψε η συνήθεια
όλοι μαζί θ’ αράξουμε σε μια καινούργια μνήμη
και θα μιλήσουμε μαζί μια ευαίσθητη λαλιά
Ω! αδερφοί μου αντίμαχοι
που κρατάτε στα μάτια τη νύχτα αναλυμένη και τη φρίκη της
που σας έχω αφήσει
με τα βαριά σας χέρια μες το λάδι το νωθρό,
μες στις παλιές σας πράξεις με τόση λίγη ελπίδα
που κι ο θάνατος φαίνεται να ‘χει δίκιο
Χαμένοι μου αδερφοί , εγώ πηγαίνω προς τη ζωή
έχω την όψη ανθρώπου για ν’ αποδείξω
πως ο κόσμος έγινε στ’ ανάστημα μου
και δεν είμαι μόνος
χίλιες εικόνες από μένα πληθαίνουν το φως μου
χίλιες ματιές πανόμοιες ισοπεδώνουν τη σάρκα να το πουλί το παιδί κι ο βράχος κι ο κάμπος σμίγουν μαζί μας
Γελά το χρυσάφι που έμεινε από την άβυσσο έξω
γυμνό νερό, γυμνή φωτιά για μια εποχή μονάχα,
έκλειψη δεν υπάρχει πια στο μέτωπο του κόσμου
Χέρια από τα χέρια μας αναγνωρισμένα
Χείλια με τα χείλια μας ενωμένα
οι πρώτες ανθισμένες ζέστες .
Παραστέκουνται το αίμα δροσερό
το πρίσμα ανασαίνει μαζί μας
Εύφορη αυγή,
στην κορφή κάθε χόρτου βασίλισσα
στην κορφή των μούσκλων στην αιχμή του χιονιού
του κυμάτου , της ταραγμένης άμμου ,της επίμονης παιδικής ζωής
Έξω από όλες τις σπηλιές μας
Έξω από τον εαυτό μας.
Πωλ Ελυάρ αγαπημένος
kat arxin sygnomi gia ta greeklish
edo pou eimai mono etsi boro na grapso...
katapliktiki fotografia
toso apli kai toso periektiki
kleinei mesa tis olokliri filosofia, ti filosofia tis ellinikis ypaithrou
ypoklinomai file moy stin matia sou kai stin texni sou
Μήτσαινα
. Παιδάκι μου έχεις γεννηθεί για το χώρο ! Τον blogoχώρο ! ! !
. Αφού σού τό έχω πεί ! Μετά κι από την σημερινή συμμετοχή σου μάλιστα, καταλήγω με βεβαιότητα πώς πρέπει να κάνεις δύο ( # 2 ), ναι ΔΥΟ ιστολόγια ! ! !
. Ένα για τα επιστημονικά, αυτοδιοικητικοτέτοια, κι ένα τρυφερό, ποιητικό και μουσικό ενίοτε !
. ( Ίσως κι ένα ακόμη, κοινό,γκρίνιας για να γκρινιάζουμε εκατέρωθεν ! ).
Logia
. Είσαι ενα από τα ελαχιστότατα άτομα που δεν με ενοχλούν τα greeklish σου ! ! ! ( κι ελπίζω να μην το διαβάσουνε αυτό διάφοροι φίλοι και φίλες που αρνούμαι να επικοινωνήσω μαζί τους μ' αυτόν τον τρόπο ! ! ! )
. Όχι μόνο δεν με ενοχλούνε, αλλά είναι πολύ καλοδεχούμενα ! Σ' ευχαριστώ...
Tη φωτογραφία την εστειλα σε φιλους,ελπιζω να μη σε πειράζει,και την ονόμασα μάλιστα "το παλιοβελεντζουλ'ι στον ηλιο".
Kαλέ μου φίλε Γκιώνη
Αφήνω τη θλίψη μου και εδώ όπου σε πρωτοβρήκα αν και ξέρω ότι ποτέ δεν θα μου απαντήσεις, μόνο για να κρατήσω ζωντανό αυτό το μέρος.
Δημοσίευση σχολίου