Φωτογραφιες μου· απο καποιο παρελθον· αλλα και απο σημερα. Στην Αρχη με νοσταλγια, με ελπιδα στη συνεχεια για το μελλον . . .
αλλα παραλληλα και καθε ειδους "εικονες", ζωγραφικη, γλυπτα, μουσικη. Οσα νομιζω αξιοσημειωτα σε μια πορεια ζωης.
. Όσο δεν φαίνεται έξοδος από την "Κρίση" ( ! ). Όσο μερικοί με κλειστά τα αυτιά και νεκρό το μυαλό θα χτυπάνε επίμονα το κεφάλι στον τοίχο, όσο άλλοι θα κοιτάνε να αρπάξουνε για "να έχουν" στις δύσκολες ώρες, κάποιοι θα είναι πίσω, θα αναλύουν, θα ακούνε, θα ψάχνουν, θα βρίσκουν κι άλλους σε κάθε γωνιά τής Ελλάδας, και ψύχραιμα θα ετοιμάζουν το φώς για να βγούμε από τα σκοτάδια.
. Κι είναι πολλοί. Υπάρχουν πολλά ιστολόγια που παραμένουν μικροί φάροι μεσα στην νύχτα και τούς ευχαριστώ. Τούς ευχαριστώ για το κουράγιο που δίνουν σ' όλους μας. . Που μάς βοηθάνε να πιστέψουμε οτι δεν χάθηκε η ψυχραιμία, δεν χάθηκε η Σκέψη σ' αυτόν τον τόπο. Σύντομα θα προσπαθήσω να τούς αναφέρω σε ένα κατάλογο. Κάποιους τούς βλέπετε ήδη στην στήλη δεξιά από τις αναρτήσεις, μεταξύ άλλων.
. Σ' αυτούς, στούς άγνωστους φίλους, και για να τούς ευχαριστήσω για την ήρεμη ματιά τους σε αυτήν την εποχή πού πολλοί χάνονται στα νέφη τού πανικού, τής τυφλής και αδιέξοδης οργής, τού φανατισμού, τών προσωπικών αδιεξόδων τους που μεταφράζονται σε τάχα μου "πολιτική" έκφραση και εύκολη κριτική, που καταλήγουν για τις τρείς ψυχρές δολοφονίες να ρίχνουν την ευθύνη στην ...πυρασφάλεια ( ! ),
εγώ, σ' αυτούς τούς άγνωστους φίλους και αφού δεν έχω άλλη έξοδο να δείξω,
. Αυτός ο καταραμένος παληοβλόκερ, μού, 'φαγε την ανάρτηση, και όπως πάντα στην χειρότερη ώρα, που δεν μπορώ να το ξαναγράψω όπως ήθελα μιάς και δεν έχω χρόνο, και μού 'χουν σπάσει και τα νεύρα !
. Το νόημα όμως παραμένει. . Ένα αφιέρωμα σε άγνωστούς μου ιστολόγους που δεν εξαντλούνται σε αυτοοικτιρμούς, ή σε κατηγορίες επί πάντων ( τών άλλων ), και που δεν έχουν χάσει την ψυχραιμία τους το καθαρό μυαλό, το χιούμορ και την Ανθρωπιά ! . Και φυσικά δεν είναι έκπληξη οτι είσαι και σύ μέσα σ' αυτούς...
Αααα τώωρα κατάλαβα !!ουφ λαχτάρησα τζάμπα. ούτε να κοκκινίσω δεν μπορώ απ'την νύστα !! τώρα τελειώσαμε γιατί δεν αντέχαμε άλλο δηλαδή. Είσαι ψυχάρααααα Θαλασσένια μην τολμήσεις να βάλεις τις φωνές...δεν θέλω χαζάαααααα τα υπόλοιπα αύριο κανύχτααααααααα
. Θαλασσένια . με την μεγάλη καρδιά, σοφή σάν την θάλασσα πώς θα μπορούσες να έλειπες εσύ ; Και πολλοί που συχνάζουν στά θαλασσένια σου νερά. Άνθρωποι με τούς οποίους δεν έχω αλλάξει ούτε ένα σχόλιο, και που δεν ξέρουν κάν την ύπαρξη τού ιστολογίου μου. . Κι όμως, αντί να στάζουν χολή δεξιά και αριστερά, και ισοπεδώνουν τα πάντα, όπως μερικοί ( στο ιστολόγιο μιάς τών οποίων βρεθήκαμε για λίγο πρόσφατα ), παραμένουν ψύχραιμοι κα βοηθούν όλους τούς άλλους, να μην γίνουν ζόμπι ! ! !
. navarino-s . δεν το είδα έτσι ! Για να βγεί αυτή η ανάρτηση όμως, μετά από 46 περίπου μέρες, πέρασε από δύσκολα σκοτεινά και τρικυμισμένα νερά. . Από Οργή, Θλίψη, Απόγνωση, Μοναξιά. Και εκεί φωτίζαν κάποιοι μικροί φάροι που λέγαν "υπάρχει στεριά, δεν είναι ψέμμα" ! . Τούς χρωστώ ! Τουλάχιστον μιά μουσική έξοδο...
Κάποτε ήταν ζήτημα επιλογής... Άλλοτε αισθητικής... Πλέον, απλός υποχρεωτικός κανόνας. Αν θέλουμε να φτάσουμε τη στεριά, κολυμπάμε ήρεμα και με το στόμα κλειστό. Μόνο για "βοήθεια" το ανοίγουμε και ξανά κρατάμε δυνάμεις.
ΜαρμΕΛάΔΑ ΦΡάΟΥΛα
-
“ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ”, ούρλιαξαν αθόρυβα όλες μαζί οι κόκκινες και μπλέ σειρήνες γύρω
από την Έξοδο, ενώ όλες οι συρόμενες γυάλινες πόρτες σφραγίστηκαν αυτόματα.
Το ...
Το πρώτο βήμα δεν αρκεί
-
Γιώργος Γιαννουλόπουλος
*Ο βίαιος χωρισμός είναι μια επώδυνη εμπειρία. Ακόμα και στις περιπτώσεις
όπου επιβάλλεται, η διάρρηξη της αρχικής ενότητας προκα...
Τουριστικό πλάνο για τη Λευκάδα
-
Πλάνο τουριστικής ανάπτυξης.
1)ΠΡΟΒΟΛΗ σε ίντερνετ, ΜΜΕ, ξένες πόλεις (π.χ. μετρό Λονδίνου, Μονάχου).
Δημιουργία Local Booking engine με χαμηλότερες τιμέ...
Βαρυτικά κύματα και η χαμένη χωροχρονική ελπίδα
-
Μετά από εκτενή ( ;-) ) μελέτη του θέματος ,
με την βοήθεια του ευγενικού και ακούραστα υπομονετικού α-Κενταύρου ,
κατάλαβα πως ακόμα κι αν χτυπήσ...
Η σύγκριση
-
Μας απειλούν με το παρελθόν! Άλλο επιχείρημα δεν έχουν εκτός από αυτό!
Είναι το μοναδικό τους! Και το κάνουν επί τέσσερα συνεχή χρόνια αδιάκοπα
και συστη...
8 και τέλος
-
Απαπημένη εναπομείνασσα παρέα
Φτάσαμε αίσια και ομαλά τα οχτώ χρόνια.
Με πολλές στιγμές χαράς συγκίνησης και γέλιου.
Με πολλές γνωριμίες και συναντήσ...
Restart
-
Μπορεί να είναι μια σκληρή απώλεια, ένα σημαδιακό όνειρο, ένας χωρισμός,
μια σοβαρή περιπέτεια στην υγεία, μια αλλαγή στην δουλειά ή μια δυνατή
εσωτερική α...
A brief about POIESIS...
-
“POIESIS. Manufacturing in Classical Athens” is a highly recommended book
published by Oxford University Press.
Its author is management consultant and f...
Αναπεσών
-
Η γνωριμία με τον Θάνο Κάππα, άλλως Thas Kas, έγινε με τo μπλογκ Vita
Moderna. Ηταν η γνωριμία με την τότε ανατέλλουσα γραφή της εξομολόγησης που
γίνεται κ...
Η φάρμα των ζώων
-
Πάει και το ψωράλογο. Την ΕΡΤ εννοώ φυσικά. Δηλώνω ακλόνητη, αμετάπειστη
και με θρασύτητα, ότι στην πραγματικότητα δεν στεναχωριέμαι που έκλεισε.
Με απασ...
Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΑΝΟΥΣ
-
[image: 267268_3981166642774_451464033_n.jpg]
Χάρηκα σήμερα. Και χάρηκα πολύ. Απλά και μόνο γιατί το alter ego μου, ο
αδερφός μου ο Αντώνης ΞΑΝΑΓΡΑΨΕ. ...
Σύνταγμα #1
-
Μετά τη δουλειά πηγαίνω για λίγο από το Σύνταγμα, θέλω να ελπίζω ότι όλο
αυτό είναι κάτι αλλά μάλλον το κάνω για να παρηγορώ τον εαυτό μου. Στην
πραγματικό...
SWELL
-
*....θα πεί υπόκωφο κύμα. ...*
Ενα κύμα πολιτών που επιτέλους μπορεί να αποφασίζει για την τύχη του. Που
δεν αφήνει τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του στ...
Η Βούργια, η Μαρίνα και η Figland
-
Απολαμβάνω τους νέους ανθρώπους που συχνά μέσα από αδιέξοδα ή κάτω από
αντίξοες συνθήκες, με μοναδικό τους όπλο το πάθος για δημιουργία και υγιή
επιβίωση ε...
Η περίπτωση Στρέφη είναι ο νέος κανόνας
-
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το κέρδος - σε καπιταλισμό ζούμε, αυτόν
έχουμε. Το πρόβλημα είναι όταν το κέρδος αποκτά αντικοινωνικά
χαρακτηριστικά, όταν γ...
Grexit ή Alexit?
-
Αυτός ήταν ο πιο δύσκολος χειμώνας της κρίσης. Όχι μόνο μετεωρολογικά,
καθώς το κρύο ήταν για σχετικά μεγάλα διαστήματα τσουχτερό και εξάντλησε
τους πολίτε...
Το ηθικό πλεονέκτημα του ρουσφετιού
-
Με ένα μακροσκελές κείμενο, ο γραμματέας νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Ιάσονας
Σχινάς-Παπαδόπουλος, «απαντάει» στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» που έβγαλε στη
φορά το διορισ...
NAI - γιατί....
-
Αυτή την φορά ένιωσα σαν να είδα έναν αγαπημένο μου άνθρωπο να κάνει
απόπειρα αυτοκτονίας και ούρλιαξα «ΌΧΙ». Ούτε εγώ ήξερα ότι τον αγαπώ τόσο
πολύ. Αλλά...
Απολογισμός
-
Είναι σχεδόν αδύνατον να θυμηθείς τις κορυφαίες ατάκες μιας χρονιάς που
μέχρι σχεδόν την τελευταία της ημέρα μάς χάριζε άφθονο γέλιο. Διότι όπως
σωστά π...
Σύντομο προεκλογικό σημείωμα ...
-
Αν δεν έγραφα κάτι σήμερα, θάταν η πρώτη φορά μετά το 2004 που θα γίνονταν
εκλογές χωρίς να πω τη γνώμη μου δημόσια. Κι αυτό δεν το επιτρέπω στον
εαυτό μ...
-
Ο Δημήτρης( Τάκης για τους φίλους) και ο διαγωνισμός του..
Κατ αρχήν ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον Δημήτρη, τον Μήτσο, τον Τάκη, την Δήμητρα μέρα
που είναι.
Θα π...
Δεν είναι ένα τίποτα, Ρόμαν.
-
Όταν κάπου στα μισά του τελευταίου επεισοδίου η Σιβ λέει στον Ρόμαν ότι
μπορούν να σκοτώσουν τον αδελφό τους τον Κεν, το λέει εντελώς αστειευόμενη.
Kα...
Τουριστικό πλάνο για τη Λευκάδα
-
Πλάνο τουριστικής ανάπτυξης.
1)ΠΡΟΒΟΛΗ σε ίντερνετ, ΜΜΕ, ξένες πόλεις (π.χ. μετρό Λονδίνου, Μονάχου).
Δημιουργία Local Booking engine με χαμηλότερες τιμέ...
Πατριωτισμός, αυθεντικός και κίβδηλος
-
Ο αείμνηστος Αμερικανός φιλόσοφος Ρίτσαρντ Ρόρτι εύστοχα παρατηρεί ότι η
«εθνική υπερηφάνεια είναι για τις χώρες ό,τι είναι ο αυτο-σεβασμός για τα
άτομα: μ...
"Μελαγχολία"
-
*Καίτη Βασιλάκου* Θα επιτρέψω φέτος στη μελαγχολία μου
να εκδηλωθεί,
θα την αφήσω ελεύθερη να εκφραστεί
με όποιο τρόπο της αρέσει,
έτοιμα έχω τα ποτήρια ...
Τίτλοι δίχως τέλος και αρχή
-
Σαν άλλος Ιούλιος, φαντάζεται κόσμους στο πιθανό μέλλον δίχως φόβο και
ελπίδα. Με όπλο τη λαχτάρα για θαυμαστά, νέα εργαλεία, για απίστευτες
μηχανές θανάτο...
ΝΕW WEBSITE !
-
The new address of the blog is http://www.konstantakopoulos.gr Don't forget
to update your bookmark for the page Η καινούργια διέυθυνση του μπλογκ
είναι h...
Παλιο-μέρα κι αυτή...
-
Το ανθρώπινο πλάσμα έχει προσαρμοστεί σε πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια
της πορείας του στο χρόνο και στους τόπους, αλλά το ένα που δεν κατάφερε να
συνη...
Οπισθόφυλλο...
-
Όταν, αρχές Αυγούστου του 2007, άνοιξα το "πρόχειρο τετράδιο" είχα ήδη στο
ενεργητικό μου 2-3 προσπάθειες να συντηρήσω blog που, όμως, εγκατέλειψα. Οι
φ...
Κορόιδο
-
(άγνωστος συγγραφέας)
Είµαι κορόιδο γιατί. δέχοµαι να πληρώνω το µικρό µπουκάλι νερό 50 λεπτά
(τόσο κάνει και το µισό λίτρο ßενζίνη) ενώ αγοράζεται 5-7 ...
10 σχόλια:
Tιιιιι εννοείς ;;;;
Ο σιχαμένος παλιομπλόγγερ έφαγε το σχόλιό σου (που ήταν το πρώτο και έφαγε και το τελευταίο τι να πω;)
Εξηγήσου και ξαναέρχομαι !!!
. Αυτός ο καταραμένος παληοβλόκερ, μού, 'φαγε την ανάρτηση, και όπως πάντα στην χειρότερη ώρα, που δεν μπορώ να το ξαναγράψω όπως ήθελα μιάς και δεν έχω χρόνο, και μού 'χουν σπάσει και τα νεύρα !
. Το νόημα όμως παραμένει.
. Ένα αφιέρωμα σε άγνωστούς μου ιστολόγους που δεν εξαντλούνται σε αυτοοικτιρμούς, ή σε κατηγορίες επί πάντων ( τών άλλων ), και που δεν έχουν χάσει την ψυχραιμία τους το καθαρό μυαλό, το χιούμορ και την Ανθρωπιά !
. Και φυσικά δεν είναι έκπληξη οτι είσαι και σύ μέσα σ' αυτούς...
. Πώς πάει το διάβασμα ;
Εγώ είμαι ή θα βάλω τις φωνές;;;;
Ακούγοντας το κομμάτι άρχισα να σε διαβάζω μα σταμάτησα -μη θυμώνεις- για να βλέπω και να ακούω. Με κέρδισε.
Ακριβώς με αυτό διαφώνησα, τις φωνές πανικού από παντού.
Σίγουρα υπάρχουν ψύχραιμοι και νηφάλιοι.
Καλό βράδυ.
Πολύ τρυφερό και συναδελφικό κείμενο που, χωρίς να το καταλαβαίνει, τιμάει πρώτα-πρώτα αυτόν που το έγραψε!
Αααα τώωρα κατάλαβα !!ουφ λαχτάρησα τζάμπα. ούτε να κοκκινίσω δεν μπορώ απ'την νύστα !! τώρα τελειώσαμε γιατί δεν αντέχαμε άλλο δηλαδή.
Είσαι ψυχάρααααα
Θαλασσένια μην τολμήσεις να βάλεις τις φωνές...δεν θέλω χαζάαααααα
τα υπόλοιπα αύριο κανύχτααααααααα
. Θαλασσένια
. με την μεγάλη καρδιά, σοφή σάν την θάλασσα πώς θα μπορούσες να έλειπες εσύ ;
Και πολλοί που συχνάζουν στά θαλασσένια σου νερά. Άνθρωποι με τούς οποίους δεν έχω αλλάξει ούτε ένα σχόλιο, και που δεν ξέρουν κάν την ύπαρξη τού ιστολογίου μου.
. Κι όμως, αντί να στάζουν χολή δεξιά και αριστερά, και ισοπεδώνουν τα πάντα, όπως μερικοί ( στο ιστολόγιο μιάς τών οποίων βρεθήκαμε για λίγο πρόσφατα ), παραμένουν ψύχραιμοι κα βοηθούν όλους τούς άλλους, να μην γίνουν ζόμπι ! ! !
. navarino-s
. δεν το είδα έτσι ! Για να βγεί αυτή η ανάρτηση όμως, μετά από 46 περίπου μέρες, πέρασε από δύσκολα σκοτεινά και τρικυμισμένα νερά.
. Από Οργή, Θλίψη, Απόγνωση, Μοναξιά. Και εκεί φωτίζαν κάποιοι μικροί φάροι που λέγαν "υπάρχει στεριά, δεν είναι ψέμμα" !
. Τούς χρωστώ ! Τουλάχιστον μιά μουσική έξοδο...
Κάποτε ήταν ζήτημα επιλογής...
Άλλοτε αισθητικής...
Πλέον, απλός υποχρεωτικός κανόνας.
Αν θέλουμε να φτάσουμε τη στεριά, κολυμπάμε ήρεμα και με το στόμα κλειστό. Μόνο για "βοήθεια" το ανοίγουμε και ξανά κρατάμε δυνάμεις.
Να ΄σαι καλά
Με τόσο τιμητικά λόγια δικαιούσαι μια βόλτα στο μποστάνι, που με ηρεμεί και μας ταϊζει.
Σ΄ευχαριστώ.
Ξέχασα να πω εκεί, η σελίδα σου που έκανες σύνδεσμο σε σχόλιο στον τσαλαπετεινό δεν ανοίγει.
Δημοσίευση σχολίου