και...
... ξανάρχεται.
. Με λίγα φύλλα που πασχίζουν να ξεφύγουν από ένα σκληρό φλοιό που τα κρατούσε φυλακισμένα.
. Όχι. Από ένα φιλικό φλοιό που τα προστάτευε μέχρι νάρθει η άγια ώρα...
. Ξανάρχεται.
. Με ένα ξερόκλαδο που ξαφνικά γεμίζει μπουμπούκια...
. Με ένα τηλεφώνημα...
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Ξανάρχεται...
Θέλεις, δεν θέλεις...
Γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς..
Η άνοιξη δεν εξαρτάται από ένα τηλεφώνημα, από ένα όνειρο ή από μιά προσδοκία...
Ευτυχώς..
. Εξαρτάται για το για ποιά Άνοιξη μιλάμε. Άν είναι η εποχή, έχεις δίκηο. Άν είναι μεταφορική η σημασία, φτάνει μιά ματιά, αρκεί ένα τηλεφώνημα.
. Ευτυχώς πάλι !
Ευτυχως που δεν εξαρταται απο μια ματια η ενα τηλεφωνημα και γι' αυτο προχωρα ακαθεκτη.
. Θυμίζω το έργο "il Postino" και την προσπάθεια τού ποιητή να εξηγήσει στον ταχυδρόμο την σημασία τών "μεταφορών" στο λόγο. Θυμάστε ;
. "metafore metafore" και μ' αυτές τς μεταφορές ξελόγιασε την πανέμορφη τού χωριού ο μάλλον άσχημος και σίγουρα φτωχός ταχυδρόμος και την έκανε γυναίκα του.
. Η μεταφορική Άνοιξη θα το ξαναπώ : Έρχεται στις καρδιές μας με μιά μόνο ματιά !
. Μιά μόνο ματιά μιάς κοπέλλας, που περνά μέσα σε ένα αστικό λεωφορείο και που ξέρουμε οτι ποτέ δεν θα την ξαναβρούμε.
. Όμως η ματιά αυτή, μπορεί να μάς πλημμυρίσει με Άνοιξη ! ! !
. Κι ας είναι καταχείμωνο ! ! !
Οπως καταλαβαινεις σπανιζουν οι ματιες και τα τηλεφωνηματα γι' αυτο ας απολαυσουμε αυτην εδω την ανοιξη που σπαρταρα μπροστα μας.
. Τελείως αυθόρμητα, γέλασα διαβάζοντας το σχόλιό σου. Είναι ένα σχόλιο που, στην περίπτωσή μου, χρειάζεται κάποιος να μού το λέει συχνά !
. Έχεις απόλυτο δίκηο ! Α Π Ο Λ Υ Τ Ο ! !
. Αυτό είναι ένα μάθημα ζωής που συνέχεια το ξεχνάμε μέσα σ' αυτό που λέγεται "καθημερινότητα". Και λέγοντας καθημερινότητα, συνήθως είναι σαν να μιλάμε γιά όλα όσα έχει η ζωή μας, εκτός από την Ζωή την ίδια !
. Και σε ευχαριστώ για το ...μάθημα
Δημοσίευση σχολίου