στο φίλο μου...

.
. Η φωτογραφία αυτή, είναι ...συνεταιρική ! Βγήκε στην περιοχή τών Πρεσπών πρίν από πολλά χρόνια. Τρείς καλοί φίλοι, φοιτητές τότε, πήγαμε εκδρομή με τις φωτογραφικές μας μηχανές. Το τοπίο ήταν υπέροχο, φθινόπωρο, ομίχλη, κάπου κάπου ψιλόβροχο, πεσμένα χρώματα, μαγεία !
. Μ' αυτά κι αυτά, τελείωσαν τα φίλμ μου που δεν ήταν και πολλά.



. Κάποια στιγμή καθώς σιγά σιγά επιστρέφαμε, πέρασα μπροστά από αυτήν την αγριοτριανταφυλλιά. Πρόσεξα τις σταγόνες από το ψιλό-βροχο επάνω της. Μαζεύανε το τελευταίο φώς τής μέρας και το ξανά-στελναν στά μάτια μου.
. Αφού δεν είχανε τριαντάφυλλα, λάμπανε με τούς κατακόκκινους καρπούς τους και τούς μικρούς μεγεθυντικούς φακούς τών σταγόνων τής βροχής.

. Φίλμ όμως δεν είχα !

. Έτσι ζήτησα τήν μηχανή τού φίλου μου τού Μήτσου που ήταν πιό προνοητικός, και έβγαλα δύο φωτογραφίες από το ίδιο θέμα : μιά για μένα και μιά γι αυτόν. Το φώς ήταν λίγο, τα ASA το ίδιο, 8 ή 4 η ταχύτητα, κι έτσι είναι λίγο κουνημένη. Μ' αρέσει όμως.

. Σήμερα που είναι η γιορτή του, τού χαρίζω αυτήν τήν ανάρτηση... Ευχαριστώ φίλε...