Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

πάλι μπροστά με SUMMERTIME ( ξανά ! )

.
. Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος.
. Μιά ανάρτηση που πολύ καιρό ήθελα να κάνω με την "συνεταιρική" φωτογραφία τής αγριοτριανταφυλλιάς, και που έγινε στην καλύτερη χρονικά στιγμή, στη γιορτή τού Μήτσου.
. Μια ανάγνωση ενός υπέροχου κειμένου στο FB ενός πολύ αγαπητού φίλου μου, τού Πέτρου,
. Μιά πρόταση φιλίας στο FB από τον Στέφανο, και μιά συμμετοχή στην παρακολούθηση τού ιστολογίου αυτού από τον Αλέκο.

. Από δύο φίλους που πάρα πολύ καιρό παρακολουθώ και διαβάζω στη μπλογκόσφαιρα.
. Από τότε που εγώ έκανα τα πρώτα μου βήματα, χωρίς ειδικές γνώσεις, με άγνοια κινδύνου ( ! ) αλλά και με όρεξη να δείξω κάποιες φωτογραφίες μου και να τις θυμηθώ και εγώ, καθώς σιγά σιγά είχα ξεκινήσει μιά διαδικασία ψηφιοποίησης παληών και νεώτερων slides μου.
. Που σέβομαι πολύ την άποψή τους και αγαπώ την ευαισθησία και την ...ξεροκεφαλιά τους !

. Και γι αυτό, αισθάνομαι όπως όταν παρακολουθώ αυτό το video :



είναι ο Keith Jarrett στο Τόκιο το 1987.

. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγραφεί αυτό το συναίσθημα ! ! !

. Χαρισμένο σε όλους τούς φίλους και τούς δικούς μου.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ξέρεις αν αυτό το κομμάτι υπάρχει σε κάποιο δίσκο; Ή είναι μόνο στο ytube;

Γκιωνης είπε...

. Καλημέρα dennis. Δεν ξέρω, κι εγώ στο youtube το βρήκα, έχοντας ξεκινήσει από Chet Baker, και σιγά σιγά μέσα από τα φθινοπωρινά φύλλα βρέθηκα στον Keith Jarret.
. Με οδηγό το οτι παίχθηκε στο Τόκιο το 1987 ίσως μπορεί να βρεθεί κάποια άκρη σε ένα καλό δισκοπωλείο, για να μην πώ κατ' ευθείαν στο Google !
. Καλή τύχη, και ενημέρωσε και εμένα αν βρείς κάτι ! ! !
. Γιατί και πολλοί άλλοι φίλοι με ρωτήσαν που μπορεί να το βρούν....

ShareThis